Bohaterowie Powiśla Dąbrowkiego

Stefania Lącka

Stefania Łącka (ur. 6 stycznia 1914 roku w Woli Żelichowskiej, zm. 7 listopada 1946 roku w Krakowie) - obozowiczka obozu kancentracyjnego w Auschwitz-Birkenau. Przyłapana na prowadzeniu konspiracyjnej działaności jako redaktorka tygodnika diecezji tarnowskiej. Przywieziona jednym z pierwszych transportów z Tarnowa w sierpniu 1942 roku. Nadano jej numer obozowy 6886.

Stefania Łącka urodzona 6.01.1914 roku w Woli Żelichowskiej, córka Agnieszki i Antoniego Łąckich. Po ukończeniu siedmioklasowej szkoły w Dąbrowie Tarnowskiej kontynuowała naukę w Żeńskim Seminarium Nauczycielskim im. Bł. Kingi w Tarnowie. Z wielkim zaangażowaniem działała w Sodalicji Mariańskiej i harcerstwie. Była redaktorką szkolnego miesięcznika Złota nić. W roku 1939 pracowała jako współredaktorka tygodnika diecezji tarnowskiej Nasza sprawa, redagując jednocześnie dodatek dla dzieci Króluj nam Chryste. Za udział w konspiracyjnej pracy wydawniczej Stefania Łącka wraz z całą redakcją została aresztowana i osadzona 16 kwietnia 1941 roku w więzieniu w Tarnowie. Po rocznym pobycie w więzieniu została wywieziona do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Auschwitz, a w sierpniu 1942 roku przewieziona do obozu kobiecego Birkenau. Wiosną 1943 roku zachorowała bardzo ciężko na dur brzuszny. Po powrocie do zdrowia pracowała jako pielęgniarka, a później sekretarka bloku nr 23 ratując często życie współwięźniarek. Po wyzwoleniu obozu Stefania Łącka powróciła do domu w lutym 1945 roku. Chcąc spełnić swe marzenia rozpoczęła studia w Uniwersytecie Jagiellońskim na wydziale polonistyki. Wkrótce jednak zachorowała, co było skutkiem wielkiego wyczerpania organizmu jakiego doznała w czasie pobytu w obozie. Zmarła w szpitalu w Krakowie 7 listopada 1946 roku. Jej zwłoki spoczywają na cmentarzu parafialnym w Gręboszowie.

W 1981 roku odsłonięto w kościele parafialnym w Gręboszowie tablice upamiętniającą Stefanie Łącką. Następnym krokiem do zapoznania społeczeństwa z postacią Stefanii Łąckiej było w 1993 nadanie imienia szkole w Gorzycach Stefanii Łąckiej. Był to wielki krok do przodu, aby młode społeczeństwo nie zajmowało się tylko sprawami potrzeb własnych ale także zajęła się swoją przeszłością której powinna być dumna. Po reformie szkolnictwa w 1999 roku kiedy szkołę podstawową na Woli Żelichowskiej przekształcono w publiczne gimnazjum zaczęło być w jej rodzinnych okolicach coraz głośniej. Staraniem dyrektor publicznego gimnazjum w Woli Żelichowskiej 15 czerwca 2003 roku nadano mu imię Stefanii Łąckiej. W szkole na piętrze na wprost schodów widnieje tablica upamiętniająca Stefanie Łącką, osłoniętą w 1981 roku staraniem miejscowego społeczeństwa.

http://www.youtube.com/watch?v=